Aflevering 3. De aflevering waarin de hoeveelheid honden van Yvon niet opnieuw verdubbelde, maar het aantal laptopmeisjes wel. Let’s go.
Deedry is een 31-jarige Brabantse paardenhoudster. Hartstikke zelfverzekerd tussen de paarden, maar ontzettend onzeker in de liefde. Vandaag kreeg ze tien hengsten op audiëntie. De eerste was Carst-Jan. Die komt uit Drenthe, niet uit Twente. Deedry vroeg of hij iets met dieren heeft. En dat heeft ie zeker. Sterker nog, CJ houdt van dieren. Vooral dooie, want hij is slager.
Na de slager kwamen Leon & Freek (die gelukkig niet gingen zingen) en Marco. Marco is door zijn moeder gestuurd. Terug bij Yvon vertelde hij dat het eigenlijk best goed ging eigenlijk. De laatste voor de pauze was Huub. Die had Deedry al eens bij een feestje gezien, maar durfde haar toen niet aan te spreken. Daarom nu maar voor heel Nederland op tv. Veel makkelijker. Go Huub!
Kippenboer John mocht net als Deedry ook aan de bak vandaag. Gelukkig ging het naar omstandigheden goed met hem. Er stonden tien dames te trappelen om John te leren kennen, maar Yvon vroeg eerst nog even wie er van onder de rivieren komt. Daarna vroeg Yvon wie er van boven de rivieren komt. Ik had het idee dat twee dames beide keren geen vinger opstaken. Die komen waarschijnlijk uit de rivieren.
Daniëlle beet het of de spits af. Ik noem hier bewust die uitdrukking waarbij je zowel ‘de’ als ‘het’ mag zeggen om de aandacht af te leiden van het feit dat ik niets zinnigs weet te vertellen over Daniëlle. Sorry Daan. Nummer twee, Mira, kwam helemaal uit Italië. Haar tandarts is Johns zusje. Toen ze dat vertelde, realiseerde ik me ineens dat ik zelf helemaal niet weet of mijn tandarts broers of zussen heeft. Niet omdat ik ongeïnteresseerd ben of zo, maar ik vind vragen stellen met mijn mond open gewoon erg lastig.
Stéphanie was nummer drie en dat rijmt beter dan Linda die nummer vier was. Maar die nam op haar beurt dan weer een biertje voor John mee. Bij het keuzemoment zien we straks dat dat een slimme move was. Karin wil graag met John slingers ophangen. Ze werkt veel. Zo’n 80 tot 100 uur per week. Mensen die dat zeggen, overdrijven altijd een beetje. Laten we het op 40 uur houden. Max. En dan is er heus nog wel tijd om wat slingers op te hangen. Bovendien, hoe vaak hoeft zoiets nou? Alleen bij verjaardagen toch? Eén keer per jaar als je single bent. Drie keer als je twee witte hondjes hebt wiens verjaardag je ook viert, maar volgens mij gebeurt zoiets alleen in Seefeld.
Goed, dat waren de eerste 5 vrouwen bij John, dus tijd voor de laatste boer. Julius. Een 35-jarige koeienboer uit Friesland. Hij had eigenlijk meer dorpse meisjes verwacht, maar besloot er maar gewoon open in te stappen. Misschien valt het allemaal mee met die stadse chicks.
Zo was daar Kylie. Hij vond haar brief ontzettend leuk en als je in haar brief ‘paard’ door ‘koe’ vervangt, dan lijken ze ook nog op elkaar. Ik vond het een inspirerende gedachte. Ik kwam vandaag op de weg een idioot tegen, maar als je ‘asociale kloothommel’ vervangt door ‘aardige meneer’, dan valt het ineens reuze mee.
Kylie moest na haar speeddate snel weg naar het EK van Iberische dressuurpaarden. Eerst dacht ik dat dit by far de beste smoes ooit was om ertussenuit te piepen, maar later die uitzending stond ze zowaar echt met een gouden medaille in haar hand.
Oh ja, het viel me trouwens ook op dat sommige dames wel erg valsspeelden met de foto’s die ze met de brieven meestuurden. Allemaal met nat golvend haar op de foto en dan hier op de speeddate met een droge, pluizige bos touw op de proppen komen. Als ik John en Julius was, had ik me bij sommigen flink genaaid gevoeld.
Terug naar date nummer 2 van Julius. Dat was Daniëlle. En net als bij de Daniëlle van John weet ik ook bij de Daniëlle van Julius niets zinnigs te melden. Je gaat bijna denken dat het aan de naam ligt. Snel door naar Myrthe. Die breit en haakt en had voor Juul een leuk koetje gemaakt. Het klikte goed. Jammer dat ze er na 5 minuten een eind aan moesten breien. Liever waren ze nog wat langer aangehaakt.
Pauze.
Pauze voorbij. Ik hou de vaart er lekker in.
Terug naar Deedry, waar Harm met bloemen en worstenbroodjes aan kwam. Hij kon waarschijnlijk niet goed kiezen. Deedry wel en dat was dus jammer voor Harm. Nummer 7 was paardenfluisteraar Wesley. Heel slim Wes, zo heb ik mijn vrouw ook versierd. Gewoon tegen een paardenmeisje zeggen dat je een paardenfluisteraar bent. Werkt altijd.
En weet je wat ook slim is: doen zoals Roy en tijdens het aanloopje vertellen wat je gaat doen: ‘ik geef je een knuffel’. Dat voorkomt een boel ongemakkelijkheid. Roy kwam na Danny en was volgens Deedry’s zus ‘echt een leukerd’. Deedry was het met haar eens.
De laatste van de mannen was Sjoerd. Sjoerd is verzekerd bij Besured. Daar verzekeren ze graag mensen die aardig zijn. Mensen zoals Sjoerd. Sjoerd is vooral voor dieren heel aardig. Hij houdt namelijk meer van mensen dan van dieren. Hij nam een heel kerstpakket mee en gaf het aller-, aller-, allerslimste antwoord op de vraag van een paardenmeisje: wat doe je op de eerste date? Een strandrit natuurlijk.
Het keuzemoment was voor Deedry niet moeilijk. Ze was er zo uit:
1. Roy: want mijn zus had gelijk, die is leuk.
2. Sjoerd: want Sjoerd is aardig en wil een strandrit maken
3. Wesley: want Wes is een paardenfluisteraar (zegt ie)
4. Huub: want die ken ik van het feest
5. Carst-Jan: want die houdt van (dode) dieren
Door naar de tweede helft van Johnnyboy. Nummer 6, Dianne, heeft geen specifieke kinderwens, maar houdt wel van kinderen. Date numero 7 (Jip) was iets later, want ze was net geland uit Chicago. Kan gebeuren natuurlijk. De echte reden waarom John haar niet koos is waarschijnlijk omdat Jip dus zo’n typische haar-valsspeler is, waar ik het eerder over had.
Ook nummer 8 en 9 pakten het niet zo slim aan. Zo gaf Marloes aan dat ze een feestbeest is. Op feestjes eindigt ze altijd met de microfoon in de hand. Dat past natuurlijk niet zo bij John die altijd met de kippen vroeg op stok moet. Patricia is zelfs nog nooit in Limburg geweest. Patricia, Patricia toch. Had gewoon een stedentripje naar Maastricht verzonnen. Of een bezoek aan een oudoom in Grubbenvorst. Je moet het natuurlijk wel een beetje slim aanpakken als je er 9 weg moet spelen.
Of je moet gewoon strontveel mazzel hebben met je naam. Toch Eileen?
En zo koos John dus voor:
1. Eileen: om ei-technische redenen
2. Daniëlle: om toch nog een Daniëlle in het programma te houden
3. Karin: om haar te helpen met de slingers
4. Mira: voor lekkere weekendjes Italië
5. Linda: duh! Omdat ze bier meebracht natuurlijk.
Tot slot de laatste drie dates van onze koeienboer Julius. Nora uit Noorwegen vond het te veel moeite om fysiek aanwezig te zijn en kwam online. Patricia was er wel echt. Net als Julius ziet ze vaak koeien. Iedere dag als ze naar haar werk fietst. Kijk, zo doe je dat dus. Zoeken naar overeenkomsten en dat optimaal uitmelken. De laatste was Carmen. Die had volgens Julius een mooie brief geschreven. Maar blijkbaar viel ze in het echt toch wat tegen, want ze zit niet bij dit rijtje:
1. Kylie op de laptop
2. Patricia op de bank
3. Nora op de laptop
4. Myrthe op de stoel
Zo. Klaar met die speeddate-flauwekul. Volgende week beginnen we echt.
Foto: Linelle Deunk
