‘Het gaat helemaal verkeerd’, aldus Jan tegen de huishoudhulp aan de telefoon. ‘Die andere gaat nu ook weg. Niet Karina waar ik kriebeltjes van had, maar die andere. Je weet wel, die ene die ik gisteren bij het tv-kijken ook naast me had zitten toen ik je belde.’
Huishoudhulp: ‘Ach, wat jammer zeg.’
Jan: ‘Ja, ik had echt kriebeltjes voor Karina, dat moet ik gewoon eerlijk zeggen, maar ze woonde toch ver weg en zo.’
Huishoudhulp: ‘Ik bedoel jammer dat die andere nu ook weggaat.’
Jan: ‘Ja, en Karina is ook al weg. Daar had ik toch echt kriebeltjes voor, dat moet ik gewoon eerlijk zeggen.’
Dorien was ondertussen haar spullen aan het pakken. Met een man op citytrip die geen QR-codes kent is nog te doen, maar als ie ook nog de naam ‘Karina’ in elke zin verwerkt, gaat het natuurlijk nooit gezellig worden. Zelfs bij het afscheid moest ie toch nog even eerlijk zeggen dat ie voor Karina net wat meer kriebeltjes had. Het was trouwens niet eens het slechtste afscheid van deze aflevering. Maar later meer over John en Karin.
Al met al is het avontuur voor onze sympathieke Groninger dus uitgelopen op een deceptie. Eigenlijk gewoon kloten, maar dat is niet zo netjes om te zeggen. Gelukkig is er ook goed nieuws voor Jan: hij hoeft nu niet op citytrip! Geen gedoe met tickets, QR-codes en vreemde steden. Gewoon lekker vertrouwd ontbijten aan de met plastic beklede eettafel. Houd moed, Jan. Ooit komt het goed.
Snel door naar de man die het een goed idee leek om twee toch al ernstig twijfelende vrouwen lastig te vallen met fotoalbums van vroeger. Beste Roel, ik heb één vraag:
WAAROM?
Of wil je juist dat ze weggaan? Dan kun je dat ook gewoon zeggen hè. Daar heb je helemaal geen fotoalbums voor nodig. Of vijf dagen lang verzwijgen hoe het koffiezetapparaat werkt. Slaat nergens op.
Niet zo gek dus dat Karin besloot haar biezen te pakken. ‘Laten we even naar buiten gaan’. Als een meisje dat vroeger in de discotheek tegen me zei, was dat bingo. Bij Boer Zoekt Vrouw is het vaak minder goed nieuws. Karin gaf aan dat ze het niet voelde en had het idee dat ze langs elkaar heen praten. Roel vond juist dat ze dichter bij elkaar kwamen. Langs elkaar heen praten dus.
‘Bedankt voor alles, ik ga nog even naar de schuur’, zei Roel. En dat vond Karin een goed moment om er snel vandoor te gaan. In de spelregels staat dat je moet wachten op Yvon. Die gaat dan bij je op bed zitten om wat vragen te stellen waar je niet op zit te wachten. En dan is het de bedoeling dat je zegt dat het helaas niet zo mocht zijn en dat je de ander het allerbeste gunt. Maar Karin had geen zin in poppenkast en ging met gierende bandjes richting Bennekom. Ik weet niet zeker of ze daar woont, maar ik ben vrij goed in het gokken van plaatsen dus waarschijnlijk wel.
En Simone, ach die arme Simone. Die was ineens alleen over met Roel en dat was toch ook niet helemaal de bedoeling. Ze besloot een wandelingetje te maken. Het laatste nieuws is dat ze nog steeds aan het lopen is, dus ik zou zeggen: Roel, geef het maar op maat. Die komt niet meer terug. Misschien is meedoen aan MAFS nog een optie. Heeft ook geen kans van slagen natuurlijk, maar je bent er wel even uit en ook daar mag je op citytrip. Ze noemen dat zelfs een huwelijksreis. Extra bonus: je krijgt na afloop een fotoalbum.
Hoe anders is het bij Martijn. Echte Brabantse gezelligheid. Sterker nog, misschien worden er wel te veel grapjes gemaakt. Verder zijn er aanrakingen, houtkachelavondjes en er is zelfs gezoend mensen. Allemaal net als bij Roel dus, maar dan precies het tegenovergestelde. Wie Martijn precies gezoend heeft, kon ik even niet volgen, maar dat typen jullie ongetwijfeld in de reacties. Bedankt daarvoor.
Moet ik het verder nog over die soep uit zak hebben? Eventjes dan. Kijk, dat je je gasten soep uit zak voorschotelt, is nog tot daaraan toe. Ik ben zelf ook geen keukenprins. Maar dat je die soep opwarmt in de magnetron in plaats van in een pannetje, dat kan natuurlijk niet. En ja, dan wordt dus het kommetje heel warm, maar de soep zelf niet. Beginnersfoutje. Kan gebeuren.
En dan dat Cuba-verhaal. Meneer is naar Cuba geweest om vervolgens veertien dagen met zijn luie reet op het resort te blijven. Wie doet er nou zoiets?
‘Hey Martijn, hoe was Cuba?’
‘Ja, echt top hoor. Elke dag bij het zwembad gelegen. Lekker all inclusive cocktailtje erbij. Heerlijk.’
‘Nog naar Havana geweest? Gesnorkeld bij Cayo Coco? De rotsen bij Viñales gezien?’
‘Nee, allemaal niet. Maar het hotel was prachtig hoor. Elke dag een verse omelet, fijne ligbedjes, heerlijk.’
Misschien gunnen ze bij de KRO-NCRV Martijn een herkansing en gaat zijn citytrip naar Havana, maar ik denk het niet. En trouwens, laat Karel Koortslip eerst maar eens bepalen wie hij meeneemt. Wordt het Sara Sportlegging of Greta Grappenmaker? Dat wordt spannend volgende week.
Bij Deedry is het niet spannend meer. Ze zit met Roy in Ljubljana, maar dat had ik al voorspeld. Ze hebben ook al hun eerste onenigheid gehad. Deedry vond de welkomstwijn op de hotelkamer namelijk sterk en Roy vond het wel meevallen. Ja mensen, je ziet het: het is voor mij ook echt zoeken naar hoogtepunten. Het is allemaal nog wat braafjes. Saai misschien zelfs. Maar saai is goed. Roy zegt het zelf: ‘Saai is eigenlijk het beste.’ Ik geloof niet dat de dames bij Roel daar ook zo over denken, maar goed. Ieder zijn ding.
Op het terrasje aan het water zag Deedry twee zwijgende oudjes zitten en ze zag het al helemaal voor zich: samen lekker oud worden. En dat hoeft niet in Slovenië, dat mag ook op het terras ergens in Frankrijk in de zon. Dan kunnen de kinderen mooi op de paarden passen, want die willen ze ook. En zo kwam er in 5 minuten in Ljubljana meer uit dan in 5 hele dagen op de paardenboerderij. Dat moet toch ook hoop geven voor Julius.
Om de juiste keuze te kunnen maken, nam hij de dames vandaag nog even apart. Myrthe vertelde in het bos dat ze in het verleden flink gekwetst is en daarom voorzichtig is. Ze wil het drempeltje wel over, maar durft het gewoon niet zo goed. Kylie werd wat directer en zei dingen als: ‘Wat vind je van mij?’ en ‘Ik zou wel mee op citytrip gaan als je me zou vragen.’ Julius lijkt eruit te zijn.
Kom op Juul, neem die breimuts mee naar Rome en maak er wat van samen. Ja, ik zie ook wel dat Julius meer neigt naar Kylie, maar als het niet om plaatsnamen gaat, heb ik het meestal verkeerd dus zal het toch wel juf Myrthe worden.
Voor een laatste check of hij in zijn hoofd de juiste keuze had gemaakt, had Julius nog wat vrienden uitgenodigd. Het werd een soort sollicitatiegesprek met aan de ene kant twee onzekere jonge vrouwen. En aan de andere kant vijf mannen met flesjes Hertog Jan in hun hand die heel hard hun best deden om minder lomp te doen dan normaal zonder camera’s en vrouwen. Bijna gelukt.
Waarom ik de kippenman voor het laatst bewaard heb? Omdat ik dan kan eindigen met een kusje. Hoe mooi is dat?
Het werd dus Eileen. Lange tijd was het gelijkspel, maar de onzekere/geniepige* (*doorhalen wat niet van toepassing is) krullenbol trekt alsnog de overwinning over de streep. Ze wint op ervaring. John ziet in Eileen namelijk een betere bonusmoeder dan in losbol Karin. Daar kon Karin op dat moment aan tafel heel veel over zeggen, maar ze besloot het niet te doen. En dat vond ik razendknap.
‘Maar jij bent ook een leukerd’, aldus John bij het afscheid. En daarmee komt John deze week met superstip binnen op nummer 1 van de slechtste afscheidsmomenten. Benieuwd of iemand daar volgende week nog overheen kan. Ik zou zeggen: kom op Ciska, go out with a bang!
Het kan John allemaal niet schelen, want hij heeft zijn droomvrouw. Eileen vinkt maar liefst 12 boxjes af op zijn droomvrouw-lijstje. En dat was meer dan genoeg voor een klein kusje. John, na de uitzending tegen Yvon: ‘Aan die openstaande 38 punten kan ze misschien nog werken. En lukt dat niet, mag ik jou dan bellen? Jouw naam begint immers ook met een ei.’
Tot volgende week!
Oh wacht, ik heb nog iets voor je.
Ik organiseer een online masterclass sterk schrijven. Een unieke kans om in één uur alle tips en trucs te horen om jouw teksten voortaan supergoed te krijgen. Bovendien krijg je twee wel heel erg leuke CADEAUTJES.
Voor wie?
Speciaal voor jou natuurlijk. Deze masterclass is namelijk voor iedereen die wel eens schrijft. Stukjes op Facebook, op Polarsteps, je eigen blog of website. Zelfs je boodschappenlijstje knapt ervan op.
Wat leer je?
• Hoe krijg je een ijzersterk begin?
• Hoe krijg je meer humor in teksten?
• Hoe zorg je dat de lezer niet meer afhaakt?
• Hoe vind je de perfecte toon voor jouw publiek?
• Wat moet je altijd doen bij blogs, columns en verhalen?
• Hoe krijg je de allerbeste ideeën?
Hoe dan?
Ik geef de masterclass online. Je kunt me dus zien en horen, maar niet aanraken. Gelukkig maar. In een uur tijd vertel ik je alles wat je moet weten om sterke teksten te schrijven. Wil je vragen stellen? Dan kan dat ook, want na afloop blijf ik hangen om jouw vragen te beantwoorden.
En die cadeautjes dan?
Oh ja. Ik werk aan iets heel bijzonders: het grote BZV e-book. Hierin staan alle Boer Zoekt Vrouw-samenvattingen van dit seizoen, inclusief bonusmateriaal en een kijkje achter de schermen. Dit e-book is nergens te koop en nergens te krijgen. Alleen als je deze masterclass volgt, krijg je dit e-book.
Het tweede cadeautje is een prachtig vormgegeven samenvatting van de masterclass op 1 A4. Hierop staat dus alles wat je moet weten om sterke teksten te schrijven. Echt een bewaarexemplaar.
Op welke datum is het?
Ik heb twee data geprikt omdat ik het vervelend zou vinden als je er heel graag bij wil zijn, maar niet kunt. Daarom heb je de keus:
• Optie 1: donderdag 5 juni om 20 uur
• Optie 2: vrijdag 6 juni om 10 uur
Wat kost het?
De masterclass, inclusief vragenrondje, cadeautjes en btw, kost 47 euro. Waarom 47 euro? Omdat ik in juni 47 word. Dat moet gevierd worden!
Aanmelden?
Ik zou het super vinden als jij erbij bent. Aanmelden doe je hier.
Zie ik je dan?
