‘You two. Dig this hole, motherfuckers. And then you’re finished.’
Dit is aflevering tien van Breaking Bad… ehh B&B Vol Liefde.
Bij Thijz regent het weer eens en dat betekent dat Ammarie alle zooi nat moet inpakken en straks thuis alles in de achtertuin weer op moet zetten. Zo gaan die dingen. Toch wilde ze eerst nog even met de campingbaas praten, want het was toch eigenlijk wel respectloos allemaal. Ammarie had het gevoel dat ze zo snel mogelijk op moest donderen voordat er nieuwe dames op het terrein kwamen. Thijz had niet zo’n zin in een praatje. Die wilde namelijk dat Ammarie zo snel mogelijk opdonderde voordat er nieuwe dames op het terrein kwamen. Hij zwaaide nog even uitbundig voor de vorm.
Dame nummer drie is Mariël. Ze vindt het allemaal mooi en prachtig wat ze ziet. Die heeft dus ergens een oogmeting gemist. Ook Thijz was blij met wat hij zag. Voor hetzelfde geld was het een corpulentus corpulentaris geweest. Dat lijkt me trouwens sterk, want volgens mij is dat er eentje van de big five en zie je die zeker niet in Frankrijk. Maar goed. Misschien heeft ook Thijz ergens een oogmeting overgeslagen. Alhoewel, hij kan wel door kleren heen kijken. Lekker ongegeneerd gluren naar borsten en billen en zo. Die ouwe viespeuk.
Bij Mirjam in Zuid-Afrika vindt Jacco dat alles uitstekend geregeld is. En mocht er toch iets misgaan, dan is dat geen enkel probleem, want hij heeft een grote fietsenwinkel en dat is eigenlijk precies hetzelfde. Toch viel het gat graven een beetje tegen voor het wielerscharminkeltje. Hij steekt weliswaar graag de handen uit de mouwen, maar een gat graven blijkt toch net iets anders dan iemand in de winkel een e-bike aansmeren met veel te dure fietstassen en een jaarlijkse servicebeurt.
Over fietsen gesproken: er werd wat Mirjam betreft wel erg veel over fietsen gesproken. Jacco heeft er een sport van gemaakt om ieder onderwerp naar zijn lievelingsthema te draaien.
‘Wat een mooi uitzicht hier, hè?’
‘Als ik op de fiets zit, heb ik ook altijd een mooi uitzicht.’
‘Kijk, een neushoorn. Die zie je bijna nooit.’
‘Als ik op de fiets zit, zie ik ook wel eens een neushoorn.’
‘Mijn vrienden komen vanavond. Spreek je je talen een beetje?’
‘Als ik op de fiets zit, praat ik meestal niet zoveel.’
Marcel praat wat minder over fietsen en spreekt bovendien zijn talen. Vier zelfs. Nederlands, Engels, Italiaans en vooral de Jacco-afkraak-taal. Want ja, Marcel. Nou weten we het wel. Jij bent beter, sterker, knapper, socialer, intelligenter en Jacco is geen concurrent. Als ik Mirjam was, leerde ik die visboer een lesje. Ik bracht hem vlak voor de schemering naar zijn tent en liet de rest van de avond geen ranger meer langskomen.
Bij paradijsvogel Iris herinner ik me vooral Jan die met een handdoek om zijn middel gedrapeerd naar de zee liep. En dat niet alleen. Hij kon nog drijven ook. Wat dat betreft ben ik een beetje jaloers op Jan. Ik kan niet drijven. Ik probeer het altijd in ieder water dat ik zie, maar mijn benen zakken steevast naar beneden.
Wat een man, die Jan. Hij kan zwemmen, drijven, flirten, heeft verstand van boten, praat niet over fietsen en doet aan Jannie Joga. Alleen fotograferen is nog een dingetje. Les 1: fotografeer nooit een vrouw die haar mond vol met garnalen heeft. Verder is het natuurlijk prachtig dat deze man in de derde helft van zijn leven nog een keer verliefd lijkt te worden. Het is Jannie van harte gegund.
Bij Robert Jan was er nog een restje verjaardagsvisite. Nog steeds. Ik had het idee dat ze er al een paar afleveringen zitten, maar misschien ligt dat aan mij. Waarschijnlijk is het zijn eigen schuld en heeft RJ geen eindtijd op de uitnodiging gezet. Ik heb ooit geleerd van een vriendin van mijn vrouw: altijd een eindtijd op de uitnodiging zetten. Anders krijg je plakkers. Plakkers die, als het even tegenzit, ook nog de vuile vaat in de gootsteen laten staan. Verschrikkelijk.
Toen alle visite dan toch echt weg was, werd het tijd voor de grote schoonmaak. Tussen de lakens leerden ze elkaar goed kennen. Zo weet Els inmiddels dat Robert Jan goed kan stofzuigen. En Robert Jan leerde dat Els niet houdt van gekreukt beddengoed. De sfeer was zo goed dat Els het aandurfde om haar Schotse hunk te vragen hoe hij erin staat. Robert Jan wilde de vraag liever pas morgen beantwoorden, maar had zo even geen verkoudheid paraat. Zul je net zien.
Oh ja, morgen komt die man van die poppetjes weer op tv. Nu al zin in.
Zelf ook leuke stukjes schrijven? Ik geef schrijfcursussen met glimlachgarantie. Kom langs en je hebt de dag van je leven.
