B&B – 3 februari 2025

‘Kut’. En eerder al ‘pik’. Jan en Willem sloten het avontuur af met een spelletje geslachtsdelen-boggle. Dat gaat Willem natuurlijk nooit van Jan winnen. Wat dat betreft was onze beroemde basketbalcoach een geduchtere tegenstander geweest. Misschien kunnen ze na de reünie samen nog gezellig een potje doen.

“Gezellig”. Tien uitzendingen geleden had ik niet verwacht dat ik dit woord in de alinea’s van Jan zou typen, maar het is nu toch echt gebeurd. Willem heeft iets bij hem losgemaakt. En Yan natuurlijk ook, laten we die ook de credits geven. Jan lijkt een totaal andere man dan de Jan van een paar weken geleden. ‘Hij is positief en heel vrolijk’, zei Willem zelfs. Positief? Vrolijk? Michiel verslikte zich thuis pardoes in de gemberthee toen hij die woorden hoorde.

Maar het is wel waar. Jan is goed gemutst, opgeruimd en begint er ook steeds modieuzer bij te lopen. Zelf zou ik die ruitjesbroek niet aantrekken, maar eerlijk is eerlijk: Jan kan het hebben. Wat ook leuk is om te merken, is dat Willem werkelijk alles tegen Jan kan zeggen. ‘De hond is te dik. Je buitenschilderwerk is ruk. Je glamping heeft niets met luxe te maken, want je hebt geen haardroger en geen roomservice.’

Het maakt Jan allemaal niets uit.

Willem durfde het zelfs aan om het lachje van Jan op tafel te gooien. Het hypernerveuze giecheltje waar heel Nederland zich al 19 afleveringen kapot aan ergert. Willem vond het eerst ook irritant, maar begint eraan te wennen. Volgens hem heb je andere waarden als je boven de 60 bent. ‘Daar kunnen mensen van 30 zich niets bij voorstellen.’ Mensen van 46 ook niet, Willem.

Mike werd wakker met Antine na een mooie nacht samen. Het was voor Maikie even wennen zo zonder zijn moeder. Bij de roomservice dacht ie dat zijn moeder binnenkwam en hij checkte iedere drie minuten zijn telefoon op gemiste oproepen. ‘Ze heeft nog steeds niet gebeld.’ Maar wat Mike niet wist, was dat mama Monique thuis een verrassing aan het voorbereiden was.

Hartjesballonnen met naamkaartjes eraan, confettikanonnen, sterretjes, champagne, cadeautjes, Mo had zelfs voor de gelegenheid een schoonmaakdoekje over de hondensnuitjes gehaald. Wat een effort allemaal zeg. Wat gaat ze doen als ze een week verkering hebben? De Toppers laten overkomen? En na een maand zeker zo’n Cessnaatje met een lint erachter: ‘Mijn Mike heb een maand verkering met mijn favoriet.’

Ja, want Antine was Mo’s favoriet natuurlijk. Van begin af aan al. Ze heeft weliswaar zes afleveringen alles op alles gezet om die twee uit elkaar te drijven, maar ach. Dat was alleen maar liefde. Oh ja, Denise was ook even haar favoriet, net als Amber, maar dat was een grapje. Feit is dat ze met Antien altijd de beste klik heeft gehad. En daarom kreeg ze nu de sleutel van het huis.

Is dat raar? Tuurlijk niet. Allemaal volkomen normaal gedrag als je elkaar al zes dagen kent. Net als zesendertig keer per dag over het wiegje beginnen. En iemand een belletje geven dat ze moeten gebruiken voordat ze gaan zoenen. Op die manier kan Mo er op tijd een foto van maken en die laten afdrukken op twee mokken, een muismat en kotszakje.

‘Mijn Maikie laat mij nooit vallen.’ Klopt Monique. Dat is precies de reden dat je 33-jarige zoon een televisieprogramma nodig heeft gehad om iemand te vinden. En omdat dat ongetwijfeld ook weer in tranen eindigt, door jou, heb ik namens heel Nederland een goeie tip voor je: als je echt van je zoon houdt, laat hem dan los.

Dat het niet overal in Oostenrijk op dezelfde manier gaat, bewijzen Jorik en Lana. Ook die hadden samen de nacht doorgebracht, denk ik, maar moeders stond de volgende ochtend niet met confettikanonnen en massasie-olie op de stoep, maar met een plantje van Intragarten. Daarnaast kreeg Lana geen huissleutel, maar een hand.

En na een kwartiertje keuvelen ging moeders gewoon naar huis. En eenmaal thuis ging ze niet met een verrekijker spioneren hoe Jorik de was opvouwt. Nee, ze pakte gewoon een boek en ging lezen. Kijk Monique, zo kan het ook. Dus wat er bij Jorik ook gebeurt, het ligt zeker niet aan zijn moeder. Zijn vader daarentegen …

Papa Jos had er wel zin in. Ik heb afgelopen zaterdag een vriend helpen verhuizen en we waren op zich redelijk snel klaar, maar met papa Jos erbij waren we zeker twee uur eerder klaar geweest. Niet alle spullen hadden het dan overleefd en ook niet alle middenvoetsbeentjes waren dan heel gebleven, maar daar moet je niet over zeuren.

Oh ja, Lana vond het ook niet leuk dat hij zichzelf steeds “schoonvader” noemde. Rustig aan meneer. Zover is het nog niet. Eerst maar eens kijken of Jorik straks wel op tijd reageert op de blauwe vinkjes. En om hem een beetje te helpen, heb ik een quiz bedacht.

Jorik, verrekte koekwaus jonguh, ik weet dat je meeleest. Let goed op. Stel, je krijgt een lief appje van Lana als ze weer in Nederland is. Wat doe je?

  1. Eerst de was opvouwen.
  2. Met mijn vrienden naar de kroeg.
  3. Haar een lief appje terugsturen.
  4. Haar boos opbellen omdat ze niet eerst van tevoren had aangekondigd dat ze een appje ging sturen.

Het goede antwoord krijg je morgen, ouwe snowboardkoning.

Bij Judith werden er ook bijzondere vragen gesteld. ‘Is een relatie voor jou een monogaam gebeuren?’ Bart schrok zich een hoedje van deze vraag. Of, op zijn Rotterdams gezegd: de teringtyfus. Uiteraard antwoordde hij geheel op zijn Barts: ‘twee vrouwen, mij hoor je niet klagen’. Stoere praat natuurlijk, want Bart had dondersgoed in de gaten dat Esther wel degelijk roet in het eten kon gaan gooien.

Gelukkig houdt onze klimaatactivist niet van roet en besloot ze, na overleg met Judith, zich terug te trekken uit de strijd. Ja, als Bart nou een ongelofelijke lul was geweest, was ze de strijd misschien aangegaan. Maar gelukkig zag zelfs Esther in dat het toch wel erg lastig is om Bart een lul te vinden. En zo ging het eten van twee walletjes voor Judith dus uiteindelijk niet door.

Tijdens het afscheid besloten Judith en Bart dat je als klimaatactivist prima in staat moet worden geacht om je eigen koffer in de auto te tillen. Dus bleven ze, zeg maar, mooi staan kijken. En daar ging ze. Terug naar de city life. Morgen lekker weer op de snelweg zitten. Wel een lastig afscheid voor Judith, maar toch ook, zeg maar, een opluchting dat eindelijk die rem er nu eindelijk af kan, zeg maar. En Bart? Die was zo trots als een aap met zeven staarten. Lekker man.

Die aap met zeven staarten is voor Adrienne en Frits nog ver weg. Ze willen niet in zeven sloten tegelijk lopen en het avontuur zeker niet met zevenmijlslaarzen betreden. Desondanks besloot Frits toch zeven keer in de sneeuw te gaan liggen tijdens het langlaufen. Kijk, ik snap best dat je voor iemand valt, maar ik vond dit toch wel wat overdreven hoor. Gelukkig vond Adrienne dat ie wel heel goed kon opstaan. Een mooier compliment kun je natuurlijk niet krijgen.

Toen het vallen allemaal niet werkte, stapte Frits over op plan B: de Labello-truc. En ja hoor. Deze keer had Fritsieboy wel beet. Daar was de kus van Adrienne. De hele nacht had ie erover liggen malen. Dat Frits er nog zo goed uitzag, lag dan ook zeker niet aan de vele uurtjes slaap, maar aan de adrenaline. Niet te verwarren met Adrienne. Scheelt een paar letters.

Na de kus vertelde Frits op het terras dat hij het allemaal wel ziet zitten. Maar zoiets moet je natuurlijk tegen Adrienne niet zeggen, want die zet meteen drie stappen achteruit. Ze vindt Frits een lekker ding, maar even rustig aan zeg. Samen met iemand zitten met anderhalve meter ertussenin is al heel wat. Fritsie probeerde uit pure wanhoop zijn oude Labello-truc nog maar een keer, maar een Adrienne stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Morgen voert Frits haar dronken met champagne en probeert ie het nog een keer.

En over morgen gesproken. De grande finale. De laatste reguliere aflevering en dus ook de laatste samenvatting. Jammer zeg. Maar wel inclusief mijn voorspelling. Wie zijn er nog bij elkaar en wie appen elkaar alleen nog af en toe? Je leest het morgen.

Kun je er geen genoeg van krijgen? Geef je dan snel nog op voor mijn masterclass ‘Lekker schrijven’. Je krijgt dan ook het unieke Winter Vol Liefde e-book met ALLE verhalen en bijzonder bonusmateriaal. Dit wil je echt niet missen >.

Over de auteur

Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick
Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick

Wie noemt zijn nieuwsbrief nou Nieuwsbrief?

Da’s toch veel te saai? Schrijf je daarom in voor ‘Trips & Tiks’. Mijn maandelijkse nieuwsbr… ehh, mailtje. Als je die gelezen hebt ben je a) wijzer en heb je b) gelachen. Nou, kom op met dat e- mailadres.