Anja vroeg voor de veranderingen maar eens wat de heren wilden doen. Gerard wist het niet, Iglo wilde wel naar een oude mijn. Ze gingen naar een dorpje met muurschilderingen. Ik herken dat heel erg. Als mijn vrouw vraagt wat we gaan doen en ik zeg: ‘dierentuin’, dan liggen we een paar uur later op het strand. Ach, je raakt eraan gewend.
Gerard wilde indruk maken door gewoon zichzelf te zijn. Ik weet niet of dat een goed idee is. Hij kan beter iemand anders zijn. Iglo bijvoorbeeld. Daar komt ook geen zinnig woord uit, maar de beste man kan op een of andere manier bij Anja weinig verkeerd doen. In de auto was het ontzettend gezellig. Ik heb nog even opgezocht of ‘trompe l’oeil’ misschien ‘begrafenis’ betekent, want dat had de grafstemming verklaard, maar dat was niet het geval.
Eenmaal thuis moesten de heren van Anja het rommelhoekje opruimen. Ze mochten helemaal zelf hun gang gaan en Anja beloofde zich er niet mee te bemoeien. Voor tien seconden dan hè. ‘Alles wat kan branden, mag niet weggegooid worden’, zei Anja. Het resultaat was verbluffend: alles lag er nog, maar dan netjes opgestapeld.
Goed. Tijd voor het hoogtepunt. Gerard ging koken. Dat durft Geer wel aan, want hij krijgt vaak positief commentaar op zijn kookkunsten. Een goede vriendin van hem heet Rozemarijn en die vindt altijd heerlijk wat hij maakt. Op de markt kon Gerard nog niet echt een keuze maken, maar gelukkig had Anja nog rozemarijn in de tuin. Altijd een voltreffer. De peterselie stond in de gang tussen de laarzen en de paraplu’s. In Frankrijk is dat heel normaal.
Het leuke van samen koken is natuurlijk dat je ondertussen gezellig kunt kletsen. Helaas voor Anja ging die vlieger nu niet op. Ze heeft veel spelden horen vallen. Kan Gerard niets aan doen natuurlijk. Die heeft vroeger een stuk van zijn vinger afgesneden omdat hij stond te kletsen. Duidelijk een man dus. Die kunnen maar één ding tegelijk. Waarschijnlijk was de courgetteschotel trouwens wel opgeknapt van een paar vingertopjes erbij. Dat had de sterke rozemarijnsmaak een beetje doorbroken.
In Schotland ontbood Robert wijsneusje Louise bij het hek. En dan weet je wel hoe laat het is. Hij vertelde Louise dat haar verhalen bij hem het ene oor in en het andere oor uitgaan en dat hij veel liever luistert naar de vrolijke Suus. Louise vond het niet erg. Ze heeft inmiddels een huis gekocht in Schotland en gaat wandelingen organiseren waarbij ze busladingen vol zeventigplussers mag vermoeien met haar verhalen over het land van de doedelzak.
Suus kwam ondertussen even kijken of Robert Jan niet in doedelzak en as zat. Dat vond hij lief. Ze gingen voor het eerst met zijn tweetjes samen naar het strand. Het was een hele andere setting. En vibe. En dynamiek niet te vergeten. Dynamiet was er nog niet. RJ voelt zich overduidelijk aangetrokken tot Suus, maar zij heeft nog twijfels. Niet zozeer vanwege de tweedjasjes, die kunnen gewoon uit, maar Breda is ook leuk. Voorlopig wordt hier dus nog even niet ingepiept.
Ondertussen is het bij de drie hempies in Frankrijk hartstikke gezellig. Arno weet alleen niet of hij voor beide mannen evenveel ruimte in zijn hoofd heeft. De verschillen zijn bovendien overduidelijk. Niels is stoer. Henk Jan is lief, maar ook een spirituele zeurneus. Dat merkte Arno al snel tijdens het tuinieren. HJ moest om de vijf centimeter een diep gaatje maken, maar na twee zweetdruppeltjes op het voorhoofdje vond het medium het toch wel erg warm. Ook praten en werken tegelijk was erg lastig.
Laten we hem 4 dagen geven. Dat lijkt me wel zo sympathiek, want meneer de spiruwele coach heeft iets met het getal 4.
Bij de vriendenbarbecue viel vooral Niels op. Niet omdat hij praatjes had, maar vooral omdat hij voor de verandering geen trainingspak aan had. Ook geen oversized groen fleecekleed en zelfs geen hemdje. Hij heeft dus toch normale kleren meegenomen. Arno vertelde aan een vriendin dat de uitkomst beter is dan hij had durven dromen. Niels stond erbij te luisteren en dacht dat het over hem ging, maar Arno bedoelde de worteloogst van dit jaar.
Gekke Gerritje in Spanje zat ook nog altijd met twee puppies. Ongeveer. En dat was hem toch te veel. De ene kreeg een 7 en de ander een 9. Hoogste tijd dus om een gesprek aan te gaan met de 7.
‘Sandra, ik heb niet zo’n goed nieuws voor je. Je bent wel een mooie meid, maar ik ben op zoek naar een soulmate. Een tweeling. Een ziel. Een puppie. Iemand die mij pappie noemt. Iemand die mijn trainingsbroek naar beneden trekt. Iemand waarmee ik over straat kan lopen waarbij mijn omgeving denkt dat ik met mijn dochter op straat loop. Kleindochter is ook goed. Iemand op dezelfde planeet. Iemand in dezelfde levensfase. Iemand die open is. Iemand die blond is. Het is wel duidelijk zo toch? Drink je je thee even op? Dan kun je gaan.’
Sandra, die Albert in drie dagen tijd ongeveer tien minuten gesproken heeft, hoorde het allemaal met verbazing aan, maar hield zich in. Ze kreeg nog wel een paraplu mee, maar die hoefde ze niet. Een mazzeltje dus voor onze beddenreus. Scheelt toch weer 12 euro. Sandra reed weg en Albert bedacht zich ineens weer dat hij op tv is en nog even iets aardigs moest zeggen. Kom er maar in Appie: ‘Zo iemand gun je het allerbeste.’ Goed zo Albert.
En toen had Mister Midlife nog maar één puppie zitten. Hij vindt Monique leuk, maar no kissie kissie en no hanky panky, want Joyce komt bijna terug. Het leek Albert dan ook verstandig om Monique alvast over haar te vertellen. Anders komt het zo vreemd over als die twee elkaar straks om de nek vliegen en intens beginnen te zoenen. Volgende week probeert Albert uit hoe ver hij kan gaan zonder dat er iemand vertrekt. Hij zal beginnen met ze allebei ‘schatje’ noemen en vertellen hoe bijzonder ze zijn.
‘Rick, Rick, je hebt helemaal niets over de badscène van Albert geschreven!’ Klopt, toen was ik even koffie halen. Ik heb zo mijn grenzen.
Als jullie het niet erg vinden ga ik mij nu even mentaal voorbereiden op maandag, want dan gaat Jan weg. Sterkte allemaal, dit weekend.
+++
Ook lekker leren schrijven? Wat dacht je van een unieke schrijfmiddag in Dierenpark Amersfoort? Jij kunt er gewoon bij zijn hè, op donderdag 28 november. Het waanzinnige programma vind je hier. En gegarandeerd nog kissie kissie of hanky panky.
