B&B – 27 augustus

‘Een hand door je haar. Dat is zorg. En dat voelt heel lekker.’ Wie is ineens die gevoelige man in dat programma die als twee druppels water op Thijz lijkt?

En ze hebben dus gezoend. Nou ja, ‘ze’. Hij besloot er ineens vol voor te gaan en kuste haar op de mond. Hij is smoorverliefd. Eigenlijk de hele week al. ‘Je bent ineens uit de hemel komen vallen op mijn terrein en nu breng je mijn hoofd op hol en in verwarring. Ik vind het zo verschrikkelijk leuk dat je op de camping gekomen bent.’ Dus nogmaals: wie is deze zachtaardige, welbespraakte man? Nog eventjes en hij pakt er een viool bij.

En Yvonne dan? Met haar gevoelens zit het ook wel goed, maar in haar hoofd heeft ze de match nog niet helemaal gemaakt. Het leek haar een goed idee om even weg te gaan. De gedachten ordenen. Even geen mensen en geen kabouters om zich heen. Een paar kusjes, knuffels en een justerbaarlijk afscheidsgedicht later was ze weg. Au revoir en tot snel. Toch?

Thijz had niet eens tijd om het gras te maaien, want de volgende kandidaat stond al voor de ehh… deur? José schrok even, want ze zag eerst Ruben. ‘Ik ben Thijz niet hoor’. Wat hij erachteraan mompelde, hoorde ze gelukkig niet: ‘Al maakt het voor jou weinig uit wie wie is, want ik ben hier altijd. Ik ben er als je opstaat en ik ben er als je naar bed gaat. Ik zit erbij als je zit te eten en ik zit erbij als je weggestuurd wordt.’

Eenmaal met Thijz aan tafel gooide de campingbaas zijn kaarten meteen op tafel: ‘Het is een beetje een wonderlijke situatie, want ik ben geloof ik verliefd geworden.’ KIJK JE MEE, ALBERT? ZO DOE JE DAT DUS. José of Joke of hoe ze dan ook heten mag mocht van Thijz nog wel ‘een nachie’ blijven om te kijken of ze vriendschapsmateriaal was, maar verder had het allemaal weinig zin. Meneer ziet veel liever de billen van Yvonne rondscharrelen.

Rondscharrelen. Dat doen de kippen bij Arno ook. Iets te veel naar Niels zijn smaak, want ze kakken zelfs op de houten balken waardoor hij het potloodstreepje niet meer ziet staan. De heren vinden het heerlijk om samen te klussen. Ajeto! Het gaat zo goed, dat het bijna een beetje eng is. Want hoe moet het nou als straks de glans er een beetje af is? Als de verliefdheid langzaamaan terrein verliest ten opzichte van de kleine ergernissen …

… Nog eventjes en dan komt de tandpastadopjesdiscussie naar boven. Niels pakt bovendien de vaatwasser verkeerd in, want de vorken moeten met de punten naar boven. En Arno maakt veel te veel werk van een gebakken ei. En Niels heeft altijd alleen maar trainingspakken aan. En Arno hoeft heus niet zo lang voor de spiegel te staan als hij geen haar heeft. En Niels zit elke avond in de zelfgemaakte sportschool. En Arno eet altijd het laatste chipje op. En Niels … En Arno …

Tja, zo gaan die dingen. En er komt nóg meer bedreiging aan: verse singles, die vast niet allemaal zo kort blijven als Simon. A, B, C, D, er komt ook straks een leuke gay. E, F, G, H, volgens mij is hij er bijna. I, J, K, L, dat wordt vast een leuk duel. M, N, O, P, drie extra grote mokken thee. Q, R, S, T, geniet maar even met z’n twee. U, V, W, X, want 2 is 2 en 3 is niks.

In Zuid Afrika heeft David een olifantje gehoord. Tuurlijk David. Dat zegt mijn zoontje ook altijd. De ene keer is het een draak of dino. Dan weer een tijger of olifant. Zoiets noemen ze een droom. Mirjam is nog niet hoteldebotel en besluit David mee te nemen op de panoramaroute. Misschien groeit er dan iets.

En ja hoor. Ze had gelijk. Er iets gegroeid: ergernis! Natuurlijk, onze David is een Amsterdamse Chileen uit Australië dus hij is een latino. En latino’s horen te flirten. Maar Mister 305 maakt het wel erg bont.

‘Het is mooi hier, bijna net zo mooi als jij.’

‘Wat is het hier prachtig net als jij.’

‘Jouw lach is mooi.’

‘Wat heb je mooie ogen.’

‘Je bent een mooie dame.’

‘Kom, we maken een selfie.’

‘Een selfie met een mooie vrouw.’

‘Een babyleeuw is mooi, maar jij bent mooier.’

Helaas pakt de tactiek verkeerd uit, want Miss Distance is afstandelijker dan ooit tevoren. Ze wil nog lang geen partnertje spelen. Geen kusjes, geen knuffels en geen armen om haar heen. Uit pure ongemakkelijkheid begon ze maar te zingen in de auto. Toen Rick het deed, zei ze nog: ‘van mij hoeft zoiets niet’, maar inmiddels weet ze: als ik zing, kan ik ook geen complimentjes krijgen. Heerlijk.

Tot slot Jan. En ik zeg bewust Jan, want als Iris Jan negeert, laten wij dan Iris negeren. Jan is mijn held. Niet omdat hij zielig is, maar vooral omdat hij de uitdrukking ‘het vijfde wiel aan de wagen’ goed uitsprak. Nadat 36 eerdere kandidaten het hadden over het ‘derde wiel’ hebben we eindelijk iemand met verstand gevonden. Kapitein Jan. De man die kan koken, fit is van lichaam en geest, humor heeft, sociaal is, handig is, zich de Griekse levensstijl eigen heeft gemaakt en een echte wereldburger is. Die Jan dus.

Laten we met elkaar afspreken om nog te genieten van Jan zolang als het duurt. Want Jan is niet gek. Die heeft allang in de gaten dat Iris bij Peter in de paardenstaat hangt zodra hij op bed ligt. Daarom blijft hij nog slechts heel even van het Griekse zonnetje genieten. Misschien ruimt hij de keuken nog een keer op, schraapt hij nog wat mosseltjes van het trappetje en strooit hij nog wat mierenpoeder. Want zo is Jan. Maar dan is het ook klaar. Finito. Bedankt voor alles Jan. Je bent een held.

En nu ik toch jullie aandacht heb. Wat dacht je van een unieke schrijfmiddag in Dierenpark Amersfoort? Jij kunt er gewoon bij zijn hè, op donderdag 28 november. Het waanzinnige programma vind je hier. Inclusief babyleeuwtje knuffelen.




Over de auteur

Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick
Foto van Rick Evers

Rick Evers

Trainer, tekstschrijver en communicatieadviseur

Meer over Rick

Wie noemt zijn nieuwsbrief nou Nieuwsbrief?

Da’s toch veel te saai? Schrijf je daarom in voor ‘Trips & Tiks’. Mijn maandelijkse nieuwsbr… ehh, mailtje. Als je die gelezen hebt ben je a) wijzer en heb je b) gelachen. Nou, kom op met dat e- mailadres.