Dat van alle dagen in de week maandag de dag is om het meest naar uit te kijken. Wie had dat gedacht hè?
Dick heeft in ieder geval genoeg tijd gehad om na te denken en is er inmiddels wel uit. Karin ticks weliswaar all the boxes, maar hij heeft geen urge om more over haar te knowen. Ze gaan nog wel eerst even bergfietsen. En uiteraard heeft Dick ook daar een Engelse term voor: mountainbiken.
Helaas voor Karin gaat de party op het laatste moment niet door, want de tweelingzus van DJ Tiësto komt er ineens aan. Surprise! Sharon is mondhygiëniste en is al 8,5 jaar vrijgezel. Niet 8 jaar, maar 8 jaar en zes maanden dus. Ze houdt het allemaal keurig bij, net als haar tanden. Sharon zoekt een tarzan met een goed gebit. Dat is niet goed voor de handel, maar wel leuker om naar te kijken.
Dick is aangenaam verrast, maar moet eerst Karin nog even lozen. ‘Ik voel het niet dus we moeten er maar mee stoppen.’ Hij wil haar wel helpen met de koffers dus pakt hij de kleinste en mag Karin de grote over de drempel tillen. Daarna een paar ongemakkelijke brassa’s en hup, wegwezen. Terug naar de katjes.
De zus van Tiësto heeft een tas vol verrassingen meegenomen. Een hartje met boodschappen voor het hele team, speelgoed voor de arme kinderen van Suriname en een kraskaart voor Dick. Waarschijnlijk heeft Sharon die gevonden in de envelop van de postcodeloterij. Als Dick de kaart wil verzilveren, moet hij zijn gegevens achterlaten en komt hij nooit meer van de reclamerommel af. Het is overigens een ticket voor een ijsbadsessie, ook wel kleine-dick-sessie genoemd.
Van kleine dick is het een kleine stap naar conciërge Rob. Tijdens de erotische dag gisteren is er volgens Rob een klein kusje gebeurd, maar Eveline zei dat het zonder tong was. En om de geile conciërge nog wat verder te teasen, gaat Eveline vandaag met haar bh-bandje los op een massagetafel liggen. Helaas voor Rob laat ze de massage over aan een tovenaar met lang grijs haar.
Rob mag daarna zelf ook even op tafel liggen. Is ie erg blij mee. ‘Ik ben halverwege de vijftig en dan begin je de pijntjes wel te voelen.’ Snap ik helemaal. Ik ben zelf nog niet eens vijftig, ging onlangs naar de sportschool (ergens halverwege februari) en had drie weken spierpijn. Dat is gewoon niet meer te doen. Tegenwoordig sponsor ik ze alleen nog maar. Kan de jeugd lekker blijven sporten.
Ondertussen komt bloemenman Arie bij Eveline aan. Ze vertellen twaalf keer tegen elkaar dat ze mooie ogen hebben. Daarna is het tijd voor een blikje bier en een nadere kennismaking. Conciërge Rob vindt Arie maar een uitslover. Met z’n kluskleren. Pfff. ‘Ik blijf gewoon mezelf’, aldus Rob. Verder geeft hij niet op, want optie is geen opgeven. Zo is dat Rob. Bovendien: niet mis is altijd geschoten.
In Frankrijk wil Magda graag dat de heren de mouwen uit de handen steken, maar Fons is kwijt. Die staat met de Franse buurman te leuteren. Logisch. Zo is Fons. Echt zo’n Amsterdamse ouwehoer die het liefst de hele dag met alles en iedereen lult. Als Fons ’s ochtends naar de markt gaat, heb je geluk als ie voor het donker thuis is. Niet dat Fons ’s ochtends naar de markt gaat trouwens, want dan ligt ie nog in bed.
Dit allemaal tot grote ergernis van Magda. Er moet namelijk een nieuwe waslijn opgehangen worden. En snel een beetje. Anders komen er roestplekken in haar onderbroeken. Weet je trouwens hoe je kunt zien of iemand een echte klusser is? Die halen eerst het emmertje wasknijpers van de lijn af, voordat ze deze doorknippen.
Goed. Magda wil Fons niet langer aan het lijntje houden en neemt hem mee voor een tête-à-tête. Dat ging ongeveer zo:
‘Fons, je voelt de bui al een beetje hangen hè?
‘Kom maar op’
‘Ik zal je uitleggen waarom’
‘Dat hoeft niet’
‘Ik doe het toch. Kijk, je bent hartstikke lief. Dat is het niet. Maar ik heb toch ook een lijstje met minpuntjes. Ga er maar even goed voor zitten. Met een beetje mazzel ben ik voor het donker klaar. Komen ze:
- Ik ben energiek, jij niet
- Je zit de hele dag op je achterste
- Je komt heel traag op gang
- Je komt ongewassen aan tafel zitten
- Je bestelt een heel menu
- Je eet te veel
- Je lult te veel
- Je bent eigenwijs als dikke stront
- Je vraagt mij niks
- Je zet lang geen 10.000 stappen
- Je doet geen klusjes uit jezelf
- Je hebt te vaak een korte broek aan
- Ik vind je bril niet mooi
- Je doet zout op mijn friet
- Je kijkt in mijn decolleté als ik voorover buig
- Je bent minder technisch dan Rob
- Je steelt mijn stappen
- Je aait de hond zelden
- Je wast je handen niet na het garnalen eten
- Je hebt een dikke buik
Fons was het niet met alles eens, maar baalde toch vooral dat hij sinds de komst van Bassie niet meer voorin mocht zitten. En dan kun je eigenlijk nog maar één ding doen: je badjas van het haakje pakken en vertrekken. Magda: ‘ik had hem graag leuker uitgezwaaid, maar je kan ook denken: dit heb je gehad, erger kan niet.’
Sympathiek mens, die Magda.
Mensen, wat een lang verhaal toch weer. Om jullie te matsen sla ik Daniël over. Die heeft toch weinig zinnigs te melden. Dat brengt mij tot slot bij onze favoriete Zeeuwse kasteelheer.
Hij neemt zijn Oostblokdate mee naar de markt. Tot haar grote verbazing ziet Rayisa daar rozijnen met het bordje ‘raisin’. Dat is bijna haar naam. Onvoorstelbaar. Ze maakt snel een paar foto’s. Illya vindt het zichtbaar raar, maar ik snap die vrouw heel goed. Ik was vandaag bij Albert Heijn en zag een bordje met ‘Rucola’. Bizar toch? Rucola … Rick … Ik heb meteen een foto gemaakt en die naar al mijn vrienden, familie en bekenden doorgestuurd.
Op het terrasje wil Rayisa in Illya’s lege koffiekopje kijken. Bergen, bomen, een kersenboom die bloeit. Het is er allemaal. Zelfs de torentjes van zijn kasteel zijn in het kopje te zien. Ik zag Illya kijken: het is dat Bananasplit al een tijdje niet meer op TV is, maar dit kan toch bijna niet echt zijn? Deze vrouw …
Dan maar samen in de tuin werken. Even die Oekraïense zweefkabouter met beide beentjes op de grond zetten. En dat ging lang goed, totdat Illya zijn trui uittrok. Rayisa heeft namelijk een fetisj voor strakke witte t-shirts en kon niets anders meer doen dan de kasteelheer met open mond aanstaren. Kippenvel.
Hebben we dan nu alle gekkigheid gehad? Zeker niet. Ze zag nog een hoefijzer op de deur (wat volgens Illya trouwens gewoon een hoefijzer op een deur was) en ging ook nog handlezen. Rayisa keek naar Illya’s driehoek in zijn handpalm en voorspelde flinke rijkdom. Het lijkt mij handiger om naar de Maserati, het kasteel en de Lacoste-polo’s te kijken, maar iedereen zijn ding.
Morgen gaat Illya zelf handlezen en kan hij aan de stand van de vingers zien dat Rayisa boos is. Hij wilde daarna zelf ook een vinger opsteken, maar die is afgezaagd.
Tot morgen.
