Hoe Renske het vindt dat er iemand bij is gekomen in Hotel Kapitan? Joh, dat maakt Renske allemaal niets uit. Die heeft dat eerder meegemaakt in Hotel Kapitan en dat ging prima. Geen irritaties, geen ongemakkelijke momenten, geen luistervinkpraktijk. Nee hoor, die Renske maak je niet gek. Die blijft altijd even stabiel, vrolijk en relaxed.
De vraag kwam natuurlijk van Danique. De nieuwe dame bij Daniël in Hotel Kapitan. Ik weet ook niet waarom ik de naam van zijn B&B steeds noem, maar Jeroen Kijk in de Vegte doet dat ook altijd, dus mag ik het ook. Danique is 23. Daarmee past ze qua leeftijd beter bij Rob, maar die kreeg helaas weer een hele oude. Daarover straks meer.
Het was voor Danique een flinke kluif om Daniël te vinden. Die lag even te maffen. Vijftien kilometer wandelen met Renske, daar moet een mens even van bijkomen. De wandeling was trouwens wel heel gezellig. Alleen vond Daniël het jammer dat hij geen jachtgeweer bij zich had om ondertussen een hert af te schieten. In Tsjechië noemen ze dat romantiek.
Het grappige vind ik dat Daniël zijn nieuwe dames altijd door de stapelbeddenkamer naar hun eigen kamer stuurt. Voor een paar seconden denken ze dat ze in een soort jeugdhostel terecht zijn gekomen en dat ze vanavond bij het kampvuur bier moeten drinken met jongeren die zich al drie weken niet gedoucht hebben. In Tsjechië noemen ze dat humor.
Zeg je humor, dan zeg je natuurlijk Rob. En ik zei al: die kreeg weer een hele oude. Maar liefst 57 strenge Zwitserse winters oud is Michaela. Rob zag het meteen en toonde dan ook geen enkele interesse. ‘Ik kon niet peilen of hij het leuk vindt dat ik er ben’, aldus Michaela. Nou, dat konden wij als kijkers wel hoor. Misschien moet je de koffer dichtlaten en morgen een Carmentje doen.
Op de schommel werd het iets gezelliger. Op een schaal van 1 tot 100 gingen het van een 1 naar een 2. Rob vroeg of ze van koken hield (dan hoeft hij haar niet te dwingen) en Michaela vroeg waarom hij zichzelf een moeilijke man vindt. Dat zei Rob toen hij vertelde dat de andere dames allemaal vertrokken waren. Het bleek echter een grap te zijn. RTL schijnt Rob inmiddels gepolst te hebben voor de oudejaarsconference.
Rick, ga je vandaag Dick weer overslaan?
Tuurlijk niet. Dick, mijn mattie. Hij heeft het zwaar. Drie vrouwen die vechten om zijn aandacht en bovendien is zijn stofzuiger kapot, waardoor hij de binnenkant van zijn huis moet vegen. Niet te benijden die man.
In the meanwhile heeft Moniek het minstens zo heavy. Ja sorry, ik gooi hier even wat English words doorheen, want Moniek en Dick lezen mee en dan understanden ze de tekst wat beter. Met lood in de shoes en een error in de brain gaat Moniek naar Dick toe to fish wat er in zijn hoofd omgaat. Die zegt dat ze zich no worries hoeft te maken. Ook niet over hem. He will get there. And it means a lot.
Op dat moment wisten wij als kijkers natuurlijk genoeg. Dick gaat Moniek houden.
En Cheyenne is er pas net, dus hij gaat de knappe Friezin naar huis sturen. Ze kan goed ogen tekenen, maar het derde oog zag deze toch echt niet aankomen. Echt balen. Ze is nog niet eens met Dick het vieze colawater in geweest. De luiaard snapte er ook niets van en bleef nog lang wakker.
Na het vertrek van Manon is vooral de kleine Moniek toe aan iets luchtigs. In dat geval raad ik Luchtig Toetje van Campina aan. Er bestaat een frambozen- en een banaanvariant.
Je ziet het, we zijn bij de categorie ‘eten en drinken’ aangekomen. Hoogste tijd dus voor JP en Magda. Japie Parmaham mag eerst. Hij blikt samen met Leonora terug op een gezellige avond. In de taxi heeft ‘ie zelfs haar hand vastgepakt. Het liefst had ‘ie haar willen zoenen, maar dat was lastig want met zijn andere hand zat hij een broodje kebab te eten.
Leonora wil nog geen seks met die kale, maar vond het wel gezellig. Ze wil alleen nog een keer uitvinden of JP het ook naar zijn zin heeft als ze met z’n tweetjes zijn. Die heeft dus blijkbaar niet met de andere dames gepraat. Leonora, als je dit leest: Dat. Gaat. Nooit. Gebeuren.
Tijdens het bespreken van de barbecueplannen (Spaanse worstjes, hamburgers en kippendijen), komt nieuweling Bianca eraan. Ze is de 148e Limburgse deelnemer van dit seizoen en heeft spulletjes meegenomen om samen een Limburgse vlaai te maken. Dat lijkt me een slimme binnenkomer.
Volgens JP valt Bianca met de neus in de boter, want er zit net een barbecue aan te komen. Typisch donderdag. Het lijkt me voor Bianca wel gek om op tv terug te zien dat al die anderen ook iedere keer precies met hun neus in de boter vielen. Verder zit onze Limburgse nieuweling enorm op de praatstoel. Magda vindt zoiets ‘vermoeiend’. JP noemt het ‘gezellig’. En Leonora? Die komt er niet tussen en lijkt er voor spek en hamburgers bij te zitten.
Maar JP kan er trouwens zelf ook wat van. Toen Bianca vroeg waar ze hem ’s nachts voor wakker kan maken, schijnt hij 643 gerechten te hebben opgenoemd. Uit zijn hoofd. In de montagekamer hebben ze toen besloten om alleen de nasiballetjes uit Breda uit te zenden. JP is daar naar verluidt nog steeds kwaad over.
Tot slot Magda. Ze nam B2 en de tuinkabouter mee naar een overgewaardeerde bakker waar je in de rij moet staan voor een broodje. Als ik later gepensioneerd ben, ga ik dat ook doen. Als iemand mij dan vraagt: ‘wat heb je vandaag gedaan?’, dan zeg ik: ‘een broodje gehaald. Morgen weer een nieuwe dag.’ Heerlijk lijkt me dat.
Thuis liet Magda Dirk de vaatdoekjes nog even opvouwen en daarna was het de hoogste tijd voor vlucht KL1244 naar Amsterdam. ‘Ga je even gezellig met me mee?’, zei Magda. ‘Ik wil je vragen naar huis te gaan.’ Dirk verstond het eerst niet en begon met een bezem achter een denkbeeldige muis aan te gaan, maar toen het beestje nergens te bekennen was viel toch het kwartje.
Dirk was teleurgesteld, maar had ook begrip voor de situatie. ‘Het mannetje dat er nu is, is er al 5 dagen. Ik hoop dat ze met die andere man een stel kan worden.’ Dirk paste hier zeer slim de ontwijktechniek toe, die ik ook altijd gebruik als ik een naam vergeten ben. ‘Hoe gaat het met de kleine?’, zeg ik dan. Ik hoop dan tijdens het gesprek alsnog de naam op te vangen. Gebeurt zelden.
Vlak voordat hij vertrok, gaf Dirk toe dat hij al een beetje van Magda was gaan houden. ‘We hebben in korte tijd zoveel besproken.’ Iets zegt me dat dit juist het grote probleem was. Ach ja, gelukkig bestaan er koffers met wieltjes. Superhandig.
Fijn weekend allemaal en tot dinsdag!
