Wat een fijne uitzending vandaag. Dat mag ook wel eens gezegd worden. En met de ontknoping in zicht is het ook nog eens ongekend spannend. Waar Piet zijn keuze al heeft gemaakt en Bernice eigenlijk weinig voelt, lijken de andere drie boeren te moeten kiezen tussen gevoel en verstand. Wat gaat het worden?
Laat ik beginnen bij de boerderij waar de spanning weg is hè. Bij held Piet hè. Want zo snel kan het gaan hè. Van valsspeler naar held hè. Die ouwe Piet heeft namelijk gewoon gezoend hè. En omdat wij het als kijkers gemist hadden, deed hij het op camera nog eens dunnetjes over hè. Twee keer zelfs hè. Piet heeft gevoelens voor Anke hè.
En is dat sneu voor Gea? Ja. Dat is ontzettend sneu voor Gea. Na een rotscheiding en een rotziekte zit Gea eindelijk weer lekker in haar vel. Ze ziet een leven met Piet in Duitsland al helemaal voor zich en begon zelfs al Duits te leren. Ich bin Hans. Ich bin eine frau. Maar helaas voor Hans zit haar avontuur er binnenkort op. En ik geloof niet dat dat komt omdat ze de eieren van het ene doosje in het andere doosje deed. Iedereen doet namelijk wel eens iets totaal onzinnigs. Nee, Gea heeft gewoon verloren omdat Piet en Anke verliefd zijn geworden.
En Gea? Die komt er wel, want Gea is gewoon een topwijf.
Van topwijf naar tobmeid nu, met ons Frieske Bernieske. Al moet ik wel zeggen: ze doet wel echt haar best. Van niet praten naar praten over je gevoel is namelijk nogal een stap. Alleen, die kriebels hè. Die blijven uit. De enige manier om Bernice kriebels te laten krijgen is door een uitgebloeide paardenbloem onder haar neus heen en weer te wrijven, maar voorlopig vinden Johan en Ype dat nog een brug te ver. Johan heeft sowieso geen haast. Alles op zijn tijd. Bovendien kan ze alles aan hem kwijt, zei hij, want hij is een open dagboek.
Na een boswandeling met koeien (wat zomaar eens het uitje van 2024 kan gaan worden, let op mijn woorden) wilde Bernice nog even haar agressie kwijt en besloot ze met Ype Jacob te gaan snoeien. Bernice met een snoeischaar en Ype uiteraard met zijn blote handen, zoals het een echte stoere Fries betaamt (alleen jammer van dat gejammer om die splinter Ype). En ook jammer dat ze iets te rigoureus gesnoeid hadden. Johan kwam na het joggen aanlopen, zette zijn zonnebril af en was meteen helemaal niet blij.
Oh ja, voor de lezers die alleen dit verslag lezen en niet kijken: Bernice’ gevoel neigt naar Ype Jacob. Haar ouders hebben ondertussen gevraagd of Johan dan kan blijven voor de klusjes in en om het huis.
En dan hebben we de drie moeilijke gevallen nog. Drie boeren die zich fysiek aangetrokken voelen tot de ene, maar eigenlijk weten dat de ander rationeel gezien de meest logische keuze is.
Neem nou Claudia. Ondanks het enorm foute en geforceerde knipoogje tijdens de barbecue voelt ze zich toch het meest aangetrokken tot Paulus. Maar als René dan de volgende dag aangeeft dat hij heel graag het kalfje water wil geven omdat het beestje zo’n dorst heeft, dan gaat ze toch weer twijfelen. En dat snappen we natuurlijk helemaal.
Is ook een lastige keuze. Aan de ene kant hebben we de gladde coach die liever wijn drinkt en een gevatte oneliner plaatst dan naar de beesten omkijken. En aan de andere kant hebben we de rustige, ietwat verlegen man die ’s ochtends vroeg gaat melken zodat Claudia uit kan slapen. Lastig hoor.
En als het volgende week toch Paul wordt, dan heeft René dat natuurlijk ook vooral aan zichzelf te danken. Want wat doe je als een vrouw in de keuken aan je vraagt: ‘hoe kun je mij overreden om voor jou te gaan?’ Heel simpel. Dan loop je zonder twijfel op haar af, pak je haar hoofd tussen je grote handen en zoen je haar stevig en zelfverzekerd op haar lippen. Dat is dus heel iets anders dan na tien seconden stilte binnensmonds mompelen: ‘vast wel dadelijk’. Zie je nu zelf ook het verschil, René?
Oh ja, voor de lezers die alleen dit verslag lezen en niet kijken: René legde tijdens de barbecue zijn hand op haar rug en ging daarbij heel langzaam naar onderen tot vlak boven haar derrière. En Claudia? Die liep er niet voor weg.
Moeilijk geval numero twee is natuurlijk onze Ries in Slowakije. Verliefd op Robin, maar dondersgoed aanvoelend dat Robin nog niet helemaal kan aarden op Ries’ paradijsje terwijl Marijke al allerlei plannetjes maakt. Deze vrouwelijke Freek Vonk draait haar hand niet om voor een slangetje meer of minder op het erf en wilde tijdens de drone-les het liefst er een beetje inschuiven. Altijd gezellig, een beetje inschuiven.
En Robin, die weet het allemaal zo net nog niet. En dat Richard haar pinpas heeft, helpt natuurlijk ook niet mee. Anders was ze waarschijnlijk al vertrokken, maar zonder pinpas kom je ook in Slowakije niet ver. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Snel door naar Haico waar zich natuurlijk hetzelfde probleem voordoet. Fysieke aantrekkingskracht voor de een (Jasmijn) terwijl de ander (Ellen) de meest voor de hand liggende keus is. Tijdens het hooibalen gooien met de tegenpartij gaf hij zijn ogen al goed de kost, maar veel wijzer werd hij er niet van. Daarom besloot hij het over een andere boeg te gooien: één op één uitjes.
Met Ellen ging hij naar het strand, maar dat is niet uitgezonden. Niemand weet waarom. Met Jasmijn ging hij hardlopen. Niet de meest praktische activiteit als je een goed gesprek wil voeren, maar de piraat zal er wel een reden voor hebben. Jasmijn vroeg voor de zekerheid nog even aan Haico hoe flexibel hij is als ze toch niet kan aarden. Ze hoopte dat hij zou zeggen: ‘joh, geen probleem, dan laat ik hier in Denemarken gewoon alles achter wat ik heb opgebouwd en ga ik met jou drie hoog achter in Schubbekutteveen zitten.’ Maar helaas voor Jasmijn zei hij toch net iets anders.
Tot slot, voor de lezers die alleen dit verslag lezen en niet kijken: Ellen is niet jaloers, Jasmijn wel en de ouders van Haico hadden die ene avond brood gegeten.
Maar Rick, heb je dan helemaal geen advies voor de drie boeren die het zo moeilijk hebben en worstelen tussen gevoel en verstand? Jazeker wel. Da’s heel makkelijk. Claudia, Richard, Haico: kies je gevoel. Liefde heeft niets met verstandige keuzes te maken. Kies de persoon bij wie je hart een sprongetje maakt. Altijd. Punt.
Trouwens, wat dachten jullie van de leukste schrijfcursus van Nederland? Je hart maakt er geen sprongetje van, maar ik geef wel glimlachgarantie.
