Eerst wist ik niet goed waarom ik eigenlijk een uur lang naar vijf onbekende mensen zat te kijken die een stapeltje brieven doornamen. Maar ineens wist ik het. Boer Zoekt Vrouw, seizoen 13, aflevering 2. Daar gaan we!
Alle boeren waren bij een molen. Levensgevaarlijk, want je krijgt zo een klap. Maar blijkbaar willen ze bij de KRO-NCRV wat meer sensatie. Ik zie de redactievergadering vooraf helemaal voor me: ‘Goed, we hebben vijf mensen die allemaal een stapel brieven doornemen. Hoe maken we daar leuke tv van?’ ‘Ik weet iets’, riep iemand. ‘We zetten ze bij een molen.’ Briljant. Diezelfde persoon was ook verantwoordelijk voor de ondertiteling ‘Winter 2023’. Over klap van de molen gesproken.
Na de eetproef (gehaktbal met ei), kreeg iedereen de brieven. En Yvon ging zich er natuurlijk weer als vanouds mee bemoeien. Ze las sommige brieven zelfs hardop voor. Ik zou dat vreselijk irritant vinden. Hoe kun je je nou goed concentreren op al die post als er steeds iemand doorheen zit te tetteren. Ik snap ook nooit dat die boeren überhaupt hulptroepen inschakelen. Dat selecteren wil je toch gewoon zelf doen? Iedere keer als je net midden in een brief zit, zegt die ander: ‘hé moet je deze zien, deze heeft een konijntje.’
Richard begint de uitzending optimistisch en denkt dat hij met Kerst niet alleen is. Hij kreeg 60 brieven die hij samen met baardmans doornam. 60 brieven dus. Zestig! Donders veul. En de meesten schijnen niet eens blind te zijn, hè. Die hebben echt op tv gezien waar Richard woont en hebben dus serieus belangstelling om erheen te gaan. Dat kan maar een paar dingen betekenen:
- Het zijn interieurstylisten die ‘handel’ ruiken.
- Ze wonen nu op een flatje van dertig vierkante meter tussen de kattenpies en hebben donders behoefte aan ruimte om zich heen.
- Ze schreven eigenlijk een brief aan Joy op Mount Joy, maar PostNL heeft een foutje gemaakt.
Richard raakte een beetje de kluts kwijt van alle brieven. Baardmans heeft ondertussen alle drank opgedronken die meegestuurd werd.
Claudia kreeg 89 brieven. Ietsje meer dan Ries, maar ze werden wel met een kruiwagen aangerukt. Dat kwam vooral omdat er weer een paar surprises bijzaten. Wat denken die mannen nou? Dat een 57-jarige vrouw blij wordt van een knutselwerkje? Er was er ook eentje bij die een moodboard stuurde met 16 foto’s van zichzelf. Uit ervaring weet ik dat dat niet werkt. De meisjes waar ik vroeger gek op was, stuurden de collages met de mooiste foto’s van mijzelf altijd weer naar mij retour. Soms nog met opmerkingen als: ‘wat denk je zelf’ of: ‘we hebben in onze vriendinnengroep een uur lang de slappe lach gehad, bedankt daarvoor’.
Ondanks alle brieven probeerde Claudia met haar beide benen op de grond te blijven. En dat lukte prima toen ze de post van Arnout de glaskunstenaar zag. Arnout houdt van spiruwaliteit en astrologie. En dan weet je het wel. Vissen en Kreeft, dat is de ultieme match, aldus Arnout. Dan hoef je verder eigenlijk nergens meer naar te kijken. Gaat altijd goed. Wat dat betreft had Arnout ook Rihanna een brief kunnen sturen. Die is ook een Vis en had honderd procent zeker toegehapt bij deze woest aantrekkelijke kruidenkoning.
Dan Heiko. Maar liefst 18 vrouwen zien een leven met de piraat wel zitten. Nou ja, ik zeg ‘maar liefst’ omdat ik Yvon Jaspers’ misplaatste enthousiasme een beetje probeer te imiteren, maar we konden natuurlijk allemaal wel zien dat de piraat een klein beetje teleurgesteld was. 18 is veel als dat het aantal kilo’s is dat je na de vakantie aankomt. Of als het de hoeveelheid beschuiten is dat je binnen één minuut op kan. Of het aantal gekleurde theedoeken dat je in de la hebt liggen. Maar als het om brieven gaat bij het meest populaire programma van Nederland, dan is 18 eigenlijk niks. Dus dikke props voor de piraat dat hij er zo positief onder bleef. En let op mijn woorden: deze man wordt de held van dit seizoen.
Van Piraat naar Piet. Een leuker bruggetje kon ik niet maken. Piet de valsspeler. Piet heeft een tijdje geleden al zijn koeien verkocht en heeft alleen nog een stuk land. Hij werkt nu bij een bevriende boer. Maar wacht eens eventjes. Dat telt toch helemaal niet? Als ik morgen bij een boer in Friesland ga werken, ben ik toch ook niet ineens boer? En dan kun je wel zeggen dat je de koeien mist. Dat je steeds terugdenkt aan het melken. Dat je weemoed hebt naar die dikke uiers tussen je vingers. Maar dat zijn allemaal zielige verhalen om ons zand in de ogen te strooien. Deze Piet is gewoon geen boer. Ik overweeg dan ook sterk om Pieter volgende week niet mee te nemen in mijn wekelijkse samenvatting. Wie geen horens meer heeft, moet maar voelen.
Tot slot Bernice. Ach arme Bernice. Dan ben je met 430 brieven de winnaar van dit seizoen, maar voel je je toch als een verliezer. ‘Het wordt toch niks’, zei het arme schaap. Ze deed me trouwens een beetje denken aan het schapenmeisje van vorig seizoen. Die zat ook een beetje met zichzelf in de knoei. Iets met keuzes maken en zo. Overigens is zij inmiddels dolgelukkig met Sander, dus er is hoop van Bernice. MAAR DAN MOET ZE WEL KIEZEN!
Yvon zag het ook al: ‘het is zo moeilijk om aan jou af te lezen wanneer je enthousiast wordt’. En dat is natuurlijk Yvon Japers-taal voor: ‘wat kijk je chagrijnig’. Sjongejonge, hoe moeilijk kan het zijn. Desnoods pik je de bovenste tien en bewaar je de andere 420 op zolder voor als het programma afgelopen is. Of je maakt eerst een flinke schifting. Alle baarden eruit en alle jonkies eruit. En ja, ek dy 20-jierrige jonge dy’t yn Sweden wennet. En als je dan ook nog alle jongens die met een koe of een hond op de nee-stapel legt, dan hou je er waarschijnlijk precies tien over. Missie geslaagd.
Nou, dat moet hem zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat het me nog niet meeviel om me door die eerste saaie aflevering heen te worstelen, maar het zit er weer op. Op naar volgende week: de ongemakkelijke ontmoetingen. Nu al zin in.