Ik heb de uitzending van gisteren opgenomen. Als ik me dan een keertje down, verdrietig of depressief voel, dan ga ik terugkijken en denk ik: het kan altijd erger.
Tjonge wat een treurnis, mensen. Al die twijfel, tranen en traagheid. Neem nou Roel. Natuurlijk, hij wordt geplaagd door een portie onzekerheid waar de paarden van Deedry de hik van krijgen. Maar als ik dan die tafel zie tijdens spelletjesavond: leeg! Om half tien. Om kwart over elf. Om middernacht. Lege bakjes, lege glazen, alles leeg.
En dan moet Yvon komen opdraven om te vertellen dat ze allemaal meer open kaart moeten spelen. Lieve Roel, ik heb een veel beter advies. Organiseer morgen nog zo’n spelletjesavond en hou die tafel vol. Glas leeg? Bijschenken die handel. Chipsbakje leeg? Bijvullen maar. En ja, van paprikachips-vingers worden de Uno-kaarten vies, maar fuck it, je leeft maar 1 keer.
Rick, ga je niet vertellen dat Yvon met een gebreid mutsje kwam, om in de stijl van Simone te blijven? Nou vooruit, komt ie: om de stijl van Simone een beetje te matchen, kwam Yvon met een gebreid mutsje.
En over het mutsje gesproken. Als je me twee uitzendingen geleden had gevraagd met wie Roel op citytrip gaat, dan had ik gezegd: Simone. Honderd procent. Maar inmiddels zijn de Uno-kaarten heel anders geschud. Simone heeft het nu een tijdje aangezien en vraagt zich af:
W.T.F. Doe. Ik. Hier?
Bij een man die alleen maar praat over kool, ’s avonds zijn gekookte aardappels prakt en voor het laatst op vakantie ging toen Martinair nog bestond.
Simone had vandaag eigenlijk willen vragen hoe Roel erin zou staan als ze in haar eentje een reis ging maken. Een verre reis. Een lange reis bovendien. Zo lang zelfs dat ze de smaak van bloemkool vergeten is tegen de tijd dat ze terugkomt. Maar ze durfde het niet. Net zoals Karin niet durfde te vertellen dat ze er eigenlijk geen bal aan vindt op de boerderij van Roel.
Dus kom op Roel. Laatste kans, jongen. Morgen een nieuwe spelletjesavond. Glazen vol, bakjes vol en alle kaarten op tafel. Vertel dat je helemaal niet saai bent. Dat je zelf ook liever pittige kip piripiri eet dan die grotdroge aardappels. Dat je eigenlijk helemaal niet van bloemkool houdt. Sterker nog: dat je het liefst vandaag nog die klotenkolen op het land laat verpieteren om samen een avonturenreis door Costa Rica te maken. Alleen dan komt het goed, Roel.
Nou, succes hè.
Door naar nog zo’n figuur die wel een spelletjesavond met drank en chips kan gebruiken: Deedry. Dat gehang op zo’n bezem schiet ook allemaal niet op. Kom op zeg, Dee. Haal even een avondje door met elkaar. Kijk met wie je beste klik hebt, bel die presentatrice met dat gebreide mutsje en vertel dat je eruit bent. Eitje lijkt me. Maar pas wel op voor het vragenspelletje, toch John?
Johnnyboy zit nog steeds met de naweeën en heeft besloten om voorlopig geen spelletjesavond meer te organiseren. Komt alleen maar ellende van. Hij besloot de dames beter te leren kennen tijdens wat nuttige klusjes. Met Karin repareerde hij de eiermachine en dat leverde wat vieze handen op. John wilde Eileen wel een veegje geven, maar die ging daar wijselijk niet op in.
Qua praatjes heeft John in Karin natuurlijk zijn gelijke gevonden. Ze vroeg of John haar sexy vond in het witte pak met haarnetje. John vond van niet. ‘Nou, dan vinden we jou ook niet sexy’, counterde Karin. Maar John was veel te druk met het samenstellen van zijn perfecte gevulde eitje. En dat lukte maar moeizaam. De structuur was niet goed.
John, ik ga je helpen. Je bent niet mijn favoriete kandidaat, dat zeg ik eerlijk, maar ik gun jou toch het perfecte gevulde eitje. Dus mail me even op info@rickevers.nl dan breng ik je in contact met mijn moeder. Die maakt namelijk de allerlekkerste gevulde eitjes ter wereld. Puur hobbymatig dus wel inclusief PFAS, maar daar proef je verder niets van.
Verder was er ook bij John dit keer een op-schoot-in-de-tractor-sessie. Eileen was de ongelukkige/gelukkige* (*doorhalen wat niet van toepassing is). Ze vroeg zich af of John een kameleon is, want bij haar is hij altijd rustig en bij Karin juist druk en vol grapjes. Wie is nou de echte John? Eileen vertelde erbij dat ze ook best druk kan zijn, maar alleen in andere settings. Die settings waren nog niet geweest. Inmiddels heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat Eileen vooral druk is als Pasen en Pinksteren op dezelfde dag vallen. Daar wachten we dan maar even op.
Bij Harry Worstenbrood nemen ondertussen de irritaties toe. Marleen heeft Goede Vrijdag overduidelijk besteed aan een cursus flirten voor beginners en dat vond Ciska niet zo grappig. Kijk, een opmerkinkje hier en daar moet natuurlijk kunnen, maar toen Marleen in de keuken als een krolse kat kopjes begon te geven, leek de maat voor Ciska vol. Dat bleek wel toen ze later bij Martijns huis in aanbouw waren: IK ZEI IK GA EVEN BIJ HET KALF KIJKEN ZEI IK.
Mooi huis trouwens. Het is bijna af: zie foto. Volgens Martijn komt er ook een doorkijkhaard in. Voorlopig zijn het vooral doorkijkmuren, maar het komt goed. Martijn doet zo lang over zijn bouwproject dat de bakstenen groen beginnen te worden. De asbestplaten voor het dak liggen er ook al een tijdje, maar ik betwijfel of hij die nog mag gebruiken. Voor zover ik weet is daar in de voorjaarsnota niets over afgesproken.
Ondertussen heeft Marleen steeds vaker de neiging om onze help-mijn-man-is-klusser ineens een kus geven. Toch houdt ze zich in. Ten eerste omdat Ciska er (nog) is. Ten tweede omdat ze nog geen opstapje heeft gevonden voor Martijn.
En zo is het saai bij de ene boer en zijn er irritaties bij de andere. Gelukkig hebben we altijd nog Jan om op terug te vallen. Onze rots in de branding. Die neemt er gewoon eentje apart en vraagt: ‘wat vind je van mij en wat voel je voor mij?’ Hoppa, zien jullie dat? Roel, Deedry, Julius? Zo kan het ook hè. Vraag en gij zult oogsten.
Het antwoord van Dorien was dan wel weer wat saai, maar goed. Dat geeft helemaal niets. Verder heeft ze een huurhuis, maar ook dat geeft helemaal niets. Zelfs het niet hebben van een rijbewijs, dat geeft helemaal niets. Het wordt pas vervelend als ze die lekkere rookworst in de stamppot zou vervangen door vegetarische nepworst. Oh nee, zelfs dat geeft helemaal niets. Rookworst zonder r is immers ookworst. Jan was duidelijk in een goede bui vandaag.
Tot slot de man met de lippen waar zelfs Femke uit MAFS stikjaloers op is. Ook hij besloot om de dames vandaag even apart te spreken. Julius krijgt geen hoogte van Kylie, maar volgens hemzelf is dat misschien omdat hij niet de juiste vragen stelt. En dat klopt. Vragen als ‘valt het je mee op de boerderij’ helpen niet. Probeer het wat persoonlijker te maken, Juul. Het gaat om jou hè? Niet om die twaalf hectare grond met wat stenen, hooi en koeien.
Kylie zelf vindt het lastig om een stap verder te komen met Myrthe erbij en werd emotioneel. Het was de zoveelste kandidaat die we zagen huilen, maar het zijn iedere keer solotranen. Deedry, Roel, Kylie, ze huilen allemaal liever alleen. Terwijl ik denk: doe dat nou waar die boer of kandidaat bij is. Toon die kwetsbare kant. Laat je troosten. Persoonlijk vond ik Kylie ineens een stuk sympathieker toen ze haar tranen liet lopen. Dus kom op. Vaak ben je te bang.
En Myrthe? Tja, die vraagt zich af of ze wel kan aarden in Friesland. Is de omgeving leuk? Kan je er werk vinden? Nou Myrthe, je bent lerares basisonderwijs dus dat moet lukken, lijkt me. Als de lerares van mijn zoontje ziek is, heeft ie een dag vrij omdat er geen vervanger is, dus ik zou zeggen: als het in Friesland niet lukt qua werk, kom het eens in Vaassen proberen.
Tot slot, en ik doe dit alleen omdat het Pasen is, speciaal voor jullie, geef ik alvast de einduitslag. Met wie gaan de boeren op citytrip? Wil je dit niet weten, stop dan nu met lezen.
Jan neemt mee:
– Karina
– Voor elke dag 1 overhemd
– Een stofzuiger voor de zekerheid
Roel neemt mee:
– Karin
– Een potje Uno voor de gezelligheid
– Het nummer van Yvon voor noodgevallen
Deedry neemt mee:
– Roy
– De hond om even alleen te kunnen wandelen
– Een foto van alle paarden
Julius neemt mee:
– Kylie
– Een thermoskan koffie
– Een foto van alle koeien
John neemt mee:
– Zichzelf
– Zijn ego
– Chickie erbij. Nou vooruit, Karin.
Martijn neemt mee:
– Marleen
– Een opstapje
– Worstenbroodjes
Fijne Pasen!
