Samen is alles leuker. Dat vinden de eendjes en dat vinden Judith en Bart ook. En zo zie je maar dat je ook met een valse start nog heel ver kunt komen. Dat had Bart vast niet verwacht toen hij bij aflevering 4 een zak kippenvoer van 50 euri’s openscheurde.
Het was een mooie achtbaan waarbij onze sympathieke Rotterdammert in het voorste karretje zat en alle anderen met speels gemak achter zich liet. Guus de zachtaardige boomverzorger, Sarike de klimmende agent, Mark met het roze zakmes, Juulsz met haar onhandige nagels en Esther de snelwegplakkert die gelukkig geen boerderijplakkert bleek te zijn.
Ondertussen heeft niet alleen Judith, maar heel Nederland de handige timmerman in het hart gesloten. Mede door zijn uitspraken, die natuurlijk stuk voor stuk op een tegeltje kunnen:
‘Zo. Het schijthuis is weer gemaakt.’
‘Die nageltjes gaan wel naar de kloten hiero.’
‘Met twee linkerklauwen heppie hier niets te zoeken.’
‘Alles goed hiero: mager en gezond.’
‘Nou lul de behanger, we zien elkaar.’
‘Al was er een fietsbel binnengekomen.’
‘Is het nu aan? Mag ik nu met je leaupen?’
Dikke verkering dus. Al vindt Judith het nog wat onwennig om toe te geven dat ze verliefd is, zeg maar. Maar beste Judith, dat hoef je niet toe te geven hoor. Dat zien we zo ook wel. En ook Bart ziet alles door een roze bril. Zo was zijn lijstje met negatieve punten van Judith nog helemaal leeg. Morgen horen we bij de reünie of het dopje van de tandpasta er inmiddels op staat.
Bij Adrienne zagen we ineens haar huis. Ook wel eens leuk na 19 afleveringen lang een leeg spookhotel te hebben gezien. Daarnaast zagen we de afgelopen weken ook een vrouw die al jaren een enorme rugzak met verdriet met zich meezeult en daardoor uiterst voorzichtig is met dat ene grote woord: liefde. Ze wil wel, maar “willen” en “kunnen” zitten nou eenmaal niet altijd op één lijn.
De beginnende kriebeltjes voor Frits zijn in elk geval veelbelovend. Wat Erik, Gerard en Peter & Kaya niet voor elkaar kregen en Robert slechts een beetje, is Inspector Gadget dus wel gelukt. Adrienne vindt hem aantrekkelijk en hij doet geen rare dingen. Bijna niet. Die gekke waterfles rekenen we even niet mee.
En zo ging de champagnefles dus toch open en heeft Fritsie gelijk gekregen. Hij kon samen met ‘lieve Jen’ proosten op de toekomst. Een toekomst waar Adrienne zelfs voorzichtig optimistisch over is. Ze wil nu even rust, maar over een paar weken komt ze naar Nederland om samen een broodje hagelslag te eten. Zonder karnemelk natuurlijk, want dat heeft Frits niet in huis.
Naast Adrienne is er nog een kandidaat met een rugzak vol verdriet en dat is Jan. Ik wil hier niet de psycholoog uithangen, maar bij Jan zie ik een man die een lange weg heeft bewandeld om zichzelf te leren accepteren. Een man die in het begin nogal bot overkwam, maar dit vooral deed uit zelfbescherming. Wie in het leven vaak teleurgesteld is, stelt zijn hart immers niet zomaar open bij de eerste de beste. En terecht natuurlijk.
Willem is niet de eerste de beste. In Willem heeft Jan een dierbare vriend gevonden. Een maatje. Rot op met je vlinders. Als iemand jouw jas aantrekt, jouw pantoffels draagt en ook nog in een lege colafles plast om te voorkomen dat je ‘s nachts wakker wordt, dan pas weet je zeker: het is een vriend.
Andersom is Willem ook blij met Jan, die hij zag veranderen van een lomperik naar een zorgzame, kwetsbare man. Een echte zielenmaat. Het Engelse woord schoot hem even niet te binnen. Bovendien hoeft Willem ook helemaal geen man met mooie kuiten en een zespak (het Engelse woord schoot me even niet te binnen), als het maar geen zeikwijf is.
Nadat Willem netjes zijn bed had opgemaakt (moet dat beddengoed niet in de was?) en hij zijn vieze koffer erop had gezet, was het tijd om naar Nederland te gaan. Te zot voor woorden, maar het is niet anders. Jan hoopt op een intens app-contact en dat Willem snel voor een paar weken terugkomt om elkaar nog beter te leren kennen. Laten we hopen dat ze snel weer samen verf kunnen halen. Het is de mannen gegund.
Intens app-contact. Die hoop heeft Lana ook. Jorik gaat in ieder geval zijn uiterste best doen om contact te zoeken. Tussen twee wasjes door moet dat lukken. Oh ja, Jorik: het antwoord op de vraag van gisteren was natuurlijk C. Dat had je vast goed, want die was wel erg makkelijk. Daarom ga ik het nu wat moeilijker maken. Komt ie:
Wat is leuk om te zeggen als je samen op een terrasje zit met het meisje waar je verliefd op bent?
A. Het sprookjesverhaal is over.
B. Het schip is al gegaan.
C. Dankjewel.
D. Ik vind je echt heel leuk.
Het goede antwoord slide ik morgen in je DM, bro.
Rick, waarom doe je steeds een quizje bij Jorik? Nou, om heel eerlijk te zijn: die jongen lult altijd zo’n ontzettend onsamenhangend verhaal, dat ik er met de beste wil van de wereld geen chocola van kan maken. Het zullen wel de zenuwen zijn. Een cameraploeg, een leuk meisje, praten over je gevoel en dan blijft die trein ook nog eens eindeloos lang staan. Het valt allemaal niet mee.
Waar Jorik en Lana nog ongemakkelijk voorzichtig tegen elkaar doen, is de rem er bij Mike en Antine wel af. Mike heeft zelfs zijn favoriete woordje “klik” ingeruild voor het woordje “verliefd” en bezegelde zijn verliefdheid met een hartjesketting die hij gekocht had bij de Lucardi in Seefeld. Het was 1+1 gratis. Drie keer raden wie het andere exemplaar kreeg.
‘Ik heb vanaf het allereerste moment naar je uitgekeken dat je zou komen en het was liefde op het eerste gezicht’, aldus Monique. Later zei Mike exact hetzelfde tegen Antine.
Dan onze wereldberoemde basketbalcoach. Iemand die onder alle omstandigheden honderd procent zichzelf is gebleven en wat mij betreft een aanvulling voor het programma. Daarom is het ook zo ontzettend jammer dat uitgerekend Maarten de liefde niet heeft gevonden. Gelukkig is er altijd nog de nimmer aflatende liefde van zijn dieren.
Daarnaast kan ik natuurlijk niet voorbij gaan aan zijn verdrietige situatie. Na de opnames werd bekend dat Maarten ernstig ziek is. Vanaf deze plek dan ook alle liefde aan hem en iedereen die dichtbij hem staat.
Tot slot de beloofde voorspelling. Morgen is de reünie. Wie zijn er na een jaar nog smoorverliefd en wie spreken elkaar alleen nog in de groepsapp. Daar komt ie:
Adrienne en Frits
Helaas is het op niets uitgelopen. Adrienne is nog wel een keer bij Frits in Nederland geweest, maar liep toch iedere ochtend weer tegen het feit aan dat Frits geen karnemelk drinkt. Zoiets zie je door de vingers zolang je een roze bril op hebt, maar zodra de vlinders weg zijn, wordt het toch een dingetje. Frits komt nog wel af en toe als vriend langs bij Adrienne. Ze gaan dan samen langlaufen. De laatste keer was Frits nog maar drie keer in de sneeuw gevallen. Volgens Adrienne blijft het opstaan zijn sterkste punt.
Jan en Willem
Ook hier helaas geen liefde. Eenmaal terug in Nederland bleek dat Willem toch de voorkeur heeft voor een man met mooie kuiten en een sixpack. Hij is ook niet meer terug geweest in Zweden, zelfs niet om samen verf te halen. Ontzettend sneu voor Jan natuurlijk die als verrassing al een werkbroek voor Willem in de kast had hangen. Met Yan heeft Jan nog altijd goed contact. Ze overwegen samen in Zweden een klusbedrijf te beginnen:
Buurjan & Buuryan
twee klussers, vier linkerhanden
Jorik en Lana
Ik vind het heel vervelend om te moeten voorspellen, maar ook hier is het niet gelukt. Er was eens een verliefde jongen met een snor. Het coole, blonde meisje leek in Oostenrijk ook wel een beetje verliefd, maar eenmaal in Nederland werd het gevoel toch steeds minder. Lang verhaal kort: het sprookjesverhaal was over en de jongen stortte zich uit pure ellende weer op het vouwen van de was.
Judith en Bart
Jaaaaaaaa, eindelijk kan ik de brenger van goed nieuws zijn. Bart had al vrij snel zijn gereedschapskoffer meegenomen naar Frankrijk en heeft het slaapzoldertje van Judith een stuk breder gemaakt. Precies breed genoeg om met z’n tweetjes lekker wild te doen en net niet breed genoeg om er nog een klimaatactivist bij te hebben. Ze zijn dolgelukkig samen. En wij dus ook.
Mike en Monique
Moeder en zoon zijn gelukkiger dan ooit. Eventjes leek een vinnige Friezin zand in de motor te strooien, maar met wat pesterijtjes van Mo koos die al snel eieren voor haar geld. Het schijnt dat Denise af en toe nog terugkomt. In ruil voor een middagje in het Gizzi-pak mag ze dan blijven slapen bij Mike op de kamer. Mo vindt het heerlijk, want Denise was altijd al haar favoriet.
En zo kwam er een einde aan het veelbesproken tweede seizoen van Winter Vol Liefde. Bedankt voor alles. Ik heb genoten van al jullie mooie reacties op mijn stukkies. Elke keer weer. En zo zie je maar weer: samen is alles leuker.
Ik hoop jullie binnenkort te ‘zien’ bij de masterclass Lekker schrijven op 12 of 13 februari. Het belooft twee keer een grandioos uur te worden. Heb je je nog niet ingeschreven? Vandaag is je allerlaatste kans >.